Sangurin øll mín verð, er ein lættur og nostalgiskur sangur, ið inniheldur nakað, ið vit øll kenna okkum væl aftur í. At enda eitt ávíst tíðarskeið, har tøtt sambond eru knýtt, og nógv felags minnir eru skapt, verður ofta til eina kensluborna løta. Og tað eru júst hesir tankar, royndir og kenslur, ið sangurin øll mín verð, snýr seg um. Sangurin er ein fagnaður av løtum, minnum og øðrum, ið situr eftir, eftir ein lokna skúla, har tað ikki verður liti aftur við sorg, men við gleði. Og at hesar løtur og minnir, eru júst tað sum ger okkum til tey menniskju vit eru.
Orð:Dávur á Reynatrøð, Dánial Petur Abrahamsen, Christian Beder, Lenny Gaardbo, Sara Bjørt á Lakjuni, Jónas Hansen, Tóki Hentze, Victoria Lawal, Josva Mikkelsen & Jákup Simonsen Lag: Dávur á Reynatrøð
Minnist tú tann dag tá fyrstu ferð vit gingu skúlan inn Tá var taskan størri enn tú Og fyrstuferð vit fingu skeld av flokslæraranum Eg gloymi tað nokk aldrin
Tá eg breyt mítt hjarta ferð eftir ferð av somu gentu Tað vardi í fleiri vikur Og tá vinirnir teir ferð eftir ferð bara flentu Nakrir ordans vinir
Ja, einaferð so flenna vit nokk eftir hesi tíð sum nú er øll mín verð Og teir vinir og tann kærleika eg prøvaði meg við Tað setur síni spor
Minnist tú tann dag, tá vit skulkaðu til tín í skúlatíð vit vóru sera skrappir Til mamma tín hon ringdi púra svøk og skeldaði “Hatta gera tit ei aftur!”
Tá vit koyrdu saman ferð eftir ferð á skutara Man verður ikki troyttur tá vit vóru saman ferð eftir ferð langar nætur Ja, náttin bleiv til látur
Ja, einaferð so flenna vit nokk eftir hesi tíð sum nú er øll mín verð Og teir vinir og tann kærleika eg prøvaði meg við Tað setur síni spor
Nú hetta lítla tíðarskeiðið runnið er avstað Vit fara hvør sín veg Men einaferð so møtast vit nokk aftur her ein dag Og minnast teg og meg
Ja einaferð, so flenna vit nokk eftir hasi tíð Sum tá var øll mín verð Og teir vinir og tann kærleika eg prøvaði meg við Tað setti síni spor
